Hashtag Generation

රජය ශ්‍රී ලංකාවේ සුප්‍රකට වෛද්‍ය වෘත්තිකයන්ගේ උපදෙස්වලට සවන්දී කොවිඩ්-19 ආසාදිතව මළවුන් භූමදානයට අවසර දිය යුතුයි- සිවිල් සමාජයේ ප්‍රකාශය

2021 ජනවාරි 04

පහත අත්සන් කරන සිවිල් සමාජ සංවිධාන සහ පුද්ගලයන් වන අපි ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ සුප්‍රකට බලධාරී පුද්ගලයන් හා සංවිධාන විසින් කොවිඩ් 19 ආසාදිතයන්ගේ මෘතදේහ භුමදානය කිරීම අනුමත කරමින් පසුගියදා කරන ලද ප්‍රකාශය සාදරයෙන් පිළිගනිමු . එබැවින් එකී උපදේශ අනුව ක්‍රියා කරමින් දැනට අනුගමනය කරන බලහත්කාරයන්  ආදාහනය කිරිමේ පිළිවෙත වහාම නවත්වන ලෙස රජයෙන් ඉල්ලා සිටින්නෙමු.

පවතින විද්‍යාත්මක කරුණු මත පදනම්ව කොවිඩ් -19 ආසාදිත මෘත දේහ භූමදානයට අවසර දිය හැකි බව ශ්‍රී ලංකාවේ ඉහළ පෙළේ වයිරස් විශේෂඥයන් සහ වෛද්‍ය ආයතන පසුගිය සතියේ ප්‍රසිද්ධ ප්‍රකාශයක් කළේය. ජනවාරි 2 වැනිදා ශ්‍රී  ලංකා වෛද්‍ය සංගමය ප්‍රකාශයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේ මෘත දේහයක් තුළ වයිරස් ආසාදනය වන මට්ටමින් පැවතීමේ හැකියාව අඩු බැවින් කොවිඩ් -19 ආසාදිත මෘතදේහ භූමදානය අනුමත කළ හැකි බවත් කොවිඩ් -19 ආසාදිත මෘතදේහ භූමදානයෙන් මහජන සෞඛ්‍ය විපතක් සිදුවිය හැකි බවට ලෝකයේ කිසිදු ප්‍රදේශයකින් ඉදිරිපත් වූ විද්‍යාත්මක සාක්ෂියක් නොමැති බවත් ය.

ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජා වෛද්‍යවරුන්ගේ සංගමය (CCPSL)  2020 දෙසැම්බර් 31 වැනිදා මීට සමාන ප්‍රකාශයක් නිකුත් කරමින් පැහැදිලි කර සිටියේ කොවිඩ් 19 සම්බන්ධයෙන් දැනට පළ වී ඇති විද්‍යා පර්යේෂණ පත්‍රිකා 85000ක් අතරින් එකක වත් මළ සිරුරකින් වයිරසය වැළඳීමක් ගැන වාර්තා නොවන බවය. භූගත ජලය ඔස්සේ වයිරසය පැතිරීම පිළිබඳ බිය ප්‍රතික්ෂේප කරමින් CCPSL  ස්ථාවරය දක්වන පත්‍රිකාව කියා සිටින්නේ ” SARS- CoV-2 වයිරසය භූගත ජලය ඔස්සේ සෘජුව පැතිර යන බවට කරන ලද  පරීක්ෂණ විද්‍යාත්මකව හරයාත්මක ලෙස ඔප්පු වී ති බවයි. එමෙන්ම පානීය ජලය ඔස්සේ වයිරසය පැතිරෙන බවටද විදයාත්මකව සඳහනක් නැති බවයි ”

ලෝක ප්‍රකට ප්‍රමුඛ පෙළේ වයිරස් විශේෂඥ මහාචාර්ය මලික් පීරිස් හා පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්ය තිස්ස විතාරණ පාර්ලිමේන්තුවේදී කළ ප්‍රකාශ වලින් බලහත්කාරයෙන් ආදාහනය කිරීමේ රජයේ ස්ථාවරය අභියෝගයට ලක් කරමින්ද ආරක්ෂිතව මෘතදේහ භූමදානය කිරිමට සහය දක්වමින් වාද කර ඇත.

කොවිඩ් -19 ආසාදිතයන්ගේ මෘතදේහ භුමදානයෙන් ඇති වනවාට වැඩි අවදානමක් ආසාදිත රෝගින්ගේ මළ මුත්‍රා ආදියෙන් ජලය දූ ෂණය විමෙන් ඇතිවන බවට ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සංගමයත් ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජා වෛද්‍යවරුන්ගේ සංගමයත් තර්ක කර ඇත.

මෙකී හරයාක්මක හා බලධාරීමය වෛද්‍ය උපදෙස් හමුවේ පහත අත්සන් කරන අප රජයෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ කොව්ඩ් -19 ආසාදිතව මියගියවුන්ගේ සිරුරු භූමදානයටත් ආදාහනයටත් ඉඩ දීමට වහාම පියවර ගන්නා ලෙසය.

2020 මාර්තු 31 දක්වා මෘතදේහ සම්බන්ධ ජාතික ප්‍රතිපත්තිය මෙය වූ අතර එදින සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශය විසින් අනපේක්ෂිත ලෙස නිකුත් කරන ලද මාර්ගෝපදේශ මගින් කොවිඩ් 19 මෘතදේහ ආදාහනය පමණක් කළ යුතු බව අවධාරණය කරන ලදී. පසුකාලීන මාධ්‍ය වාර්තා සහ සිවිල් සමාජ සංවිධාන ප්‍රකාශවලින් පෙන්වා දෙන ලද්දේ මෙකී ප්‍රතිපත්තිය වයිරසය ආසාදිත බවට සැක කෙරෙන මෘතදේහ සම්බන්ධයෙන්ද අදාල කරගන්නා බවයි.මෙරට එක්සත් ජාතීන්ගේ නේවාසික සම්බන්ධිකාරක , එක්සත්ජාතින්ගේ විශේෂ නියෝජිත හා නිත්‍ය මානව හිමිකම් කොමිසම මෙන්ම ශ්‍රී ලංකා අමරපුර මහා සංඝ සභාව හා රාමඤ්ඤ මහා නිකාය ආදී  ශ්‍රී ලාංකිය ආගමික නායකයන් කිහිප දෙනෙකු ඇතුළු ජාත්‍යන්තර ක්‍රියාකාරින්ගේ බොහෝ ඉලීලම් හා ප්‍රකාශ නොතකමින් රජය හිතුවක්කාරී ලෙස අදාල ප්‍රතාපත්තිය පවත්වාගෙන ගොස් ඇත.

ශ්‍රී ලංකාවේම වෛද්‍ය ප්‍රජාව කොවිඩ් -19 ආසාදිත මෘතදේහ භූමදානයට සහය දක්වන වාතාවරණයක් තුළ රජයට  තවදුරටත් ශ්‍රී ලංකාවේ ආගමික සුළුතර ජනතාවට වෙනස්කොට සැළකීමක් වන ” ආදාහනය පමණකි’ යන ප්‍රතිපත්තිය පවත්වාගෙන යෑමට අවස්ථාවක් නැත.

බලහත්කාරයෙන් ආදාහනය කිරිමේ ප්‍රතිපත්තියෙන් ඇතිවන ගැඹුරු ආගමික හා සංස්කෘතිකමය බලපෑම ඉහත සඳහන් කළ වෛද්‍ය සංගම් දෙක විසින්ම පිලිගනු ලැබ ඇත. එය අන්තර් ප්‍රජා සහජීවනයට හා සංහිදියාවට බලපෑම් ඇති කරනවා පමණක් නොව බරපතල මහජන සෞඛ්‍ය හා සුවතා ගැටලු වලටද තුඩුදිය හැකිය.

මෘතදේහ සමග කටයුකු කිරීම,  අවමංගල්‍ය චාරිත්‍රවලට සහභාගි විම සහ සමාජය ඒකරාශිවීම් මගින් කොවිඩ් 19 ව්‍යප්ත වන බවට ඇති විද්‍යාත්මක සාක්ෂි අපි පිළිගන්නෙමු . එබැවින් එබඳු ක්‍රියාකාරකම්වලට සාධාරණ සිමා පැණවිමට සහය දක්වන්නෙමු. අතීතයේදී මෙන්ම ශ්‍රී ලංකාවේ සියලු ප්‍රජාවන් ඒ වැනි පියවරයන්ට නිසැකවම සහය දක්වනු ඇතැයි අපි විහ්වාස කරමු.

ප්‍රමාණවත් විද්‍යාත්මක සාක්ෂි නොමැතිව රජය විසින් අනුගමනය කරනු ලබන බලහත්කාරයෙන් ආදාහනය කිරීමේ ප්‍රතිපත්තිය ඇතැම් ආගමික ප්‍රජාවන්ට පීඩාවක් හා වේදනාවක් ගෙනදී ඇති බැවින් එය වහාම නතර කළ යුතුය. එබැවින් වෛද්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ ගෞරවනීය පුද්ගලයන් හා ආයතන විසින් ප්‍රකාශවන නිරනුමාන හා සුපැහැදිලි උපදෙස්වලට සවන්දෙන ලෙසත් ස්වකීය මළවුන් භූමදානය කිරිමට බලාපොරොත්තු වන ආගමික සුළුතරයට හා අනෙක් කණ්ඩායම්වලට ඒ සඳහා ඉඩ දෙන ලෙසත් අපි රජයෙන් ඉල්ලා සිටිමු.

අත්සන් කළේ-

 

ஜனவரி 4, 2020

இதன் கீழ்க் கையொப்பமிடும் தனி நபர்கள் மற்றும் சிவில் சமூக நிறுவனங்கள் ஆகிய நாம் இலங்கையின் மருத்துவத் துறையில் முதன்மையான மற்றும் அதிகாரம் மிக்க தனி நபர்கள் மற்றும் நிறுவனங்கள் கொவிட்-19 தொற்று நோயினால் இறந்தவர்களின் உடலை அடக்கம் செய்ய அனுமதித்திருப்பதை வரவேற்கின்றோம். எனவே, இவ்வறிவுரையைக் கருத்திற் கொண்டு, உடனடியாக வலிந்த தகனம் என்ற அரசாங்கத்தின் கொள்கையை முடிவுக்கு கொண்டு வருமாறு அரசாங்கத்தைக் கோருகின்றோம்.

கடந்த வாரத்தில், இலங்கையின் உயர் வைரஸ் கிருமி தொடர்பான நிபுணர்கள் மற்றும் முன்னணி மருத்துவ நிறுவனங்கள் காணப்படும் விஞ்ஞானச் சான்றுகளுக்கேற்ப கொவிட்-19 தொற்று நோயினால் இறந்தவர்களை அடக்கம் செய்வது அனுமதிக்கப்பட முடியும் என வெளிப்படையாக அறிவித்தனர். ஜனவரி 02 ஆம் திகதி இலங்கை மருத்துவர்கள் சங்கம் (SLMA) கொவிட்-19 தொற்று நோயினால் இறந்தவர்களை அடக்கம் செய்ய முடியும் என உறுதி செய்யும் அறிக்கை ஒன்றை வெளியிட்டிருந்தது. அதில் “குறித்த வைரஸ் இறந்த உடல்களில் தொற்றடையும் நிலையில் காணப்படும் சாத்தியமில்லை” எனக் குறிப்பிடப்பட்டிருந்ததுடன் கொவிட்-19 தொற்றினால் இறந்தவர்களின் உடலைப் புதைப்பதால் பொதுமக்கள் சுகாதாரத்துக்கு தீங்கு ஏற்படும் என விஞ்ஞான ரீதியான சான்றுகள் உலகின் எப்பாகத்தில் இருந்தும் பெறப்படவில்லை எனக் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.

கடந்த டிசம்பர் 31, 2020 அன்று இலங்கை சமூக மருத்துவர்கள் கல்லூரி (CCPSL) இதே போன்ற அறிக்கை ஒன்றை வெளியிட்டது. கொவிட்-19 தொற்று நோய் தொடர்பில் இதுவரை வெளியிடப்பட்டுள்ள 85,000 மருத்துவ ஆய்வுக் கட்டுரைகளில் எந்த ஒரு கட்டுரையிலும் இறந்த உடலில் இருந்து வைரஸ் பரவும் எந்த ஒரு சம்பவமும் பதிவு செய்யப்படவில்லை என அவ்வறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. கொவிட்-19 தொற்று நோயினால் இறந்தவர்களின் உடல்களை அடக்கம் செய்வதால் நிலக்கீழ் நீர் மாசடையும் என்ற வாதத்தை தகர்க்கும் வகையில் ஊஊPளுடு இன் மேற்குறிப்படப்பட்ட நிலைப்பாட்டு அறிக்கையில் பின்வருமாறு குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது: “SARS-CoV-2 வைரஸ் நிலக்கீழ் நீரினால் பரவும் என்ற வாதம் விஞ்ஞான ரீதியாக நிரூபிக்கப்படவில்லை அத்துடன் இவ்வைரஸ் குடிநீரினால் கடத்தப்படுவதற்கான எவ்வித எடுத்துக் காட்டுகளும் இல்லை”.

உலகின் புகழ்பெற்ற வைரஸ் ஆய்வு அறிஞரான இலங்கையின பேராசியர் மலிக் பீரிஸ் மற்றும் அரசாங்கத்தின் பாராளுமன்ற உறுப்பினரான சிரேட பேராசிரியர் திஸ்ஸ விதாரண ஆகியோர் இலங்கை அரசாங்கத்தின் தகனம் மாத்திரம் என்ற கொள்கையை சவாலுக்கு உட்படுத்தும் வகையிலும் பாதுகாப்பான நல்லடக்கத்துக்கு ஆதரவாகவும் தமது கருத்துக்களைப் பதிவு செய்துள்ளனர்.

SLMA மற்றும் CCPSL ஆகிய இரு அமைப்புகளும் இறந்தவர்களின் உடலினை அடக்கம் செய்வதால் தொற்று பரவலைடையும் அபாயத்தை விட கொவிட்-19 நோயாளிகளின் கழிவுகளால் நீர் வழங்கல் தொற்றடையும் அபாய நேரிடர் அதிகமானது என வாதிடுகின்றன.

மேற்குறிப்பிடப்பட்ட உறுதியான மற்றும் அதிகாரபூர்வமான மருத்துவ அறிவுரைக்கு ஏற்ப அரசாங்கம் கொவிட்-19 தொற்றினால் மரணமடைந்தவர்களின் உடல்கள் நல்லடக்கம் மற்றும் தகனம் செய்யப்படுவதை சாத்தியமாக்கும் நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள வேண்டும் என இதன் கீழ்க் கையொப்பமிடும் நாம் வலியுறுத்துகின்றோம். இக்கொள்கையே கடந்த மார்ச் 31, 2020 வரை அமுலில் இருந்தது. எனினும், அதன் பின்னர் எதிர்பாராத வகையில் சுகாதார அமைச்சு கொவிட்-19 தொற்று நோயினால் இறந்தவர்களை தகனம் மாத்திரமே செய்ய வேண்டும் என்ற வழிகாட்டலை வழங்கியது. அதனைத் தொடர்ந்து வெளியிடப்பட்ட ஊடகக் கட்டுரைகள் மற்றும் சிவில் சமூக நிறுவனங்கள் தொற்றுள்ளவர்கள் என சந்தேகிக்கப்படும் நபர்களுக்கும் இக்கொள்கை பிரயோகிக்கப்படுவதை சுட்டிக் காட்டின. இலங்கைக்கான ஐக்கிய நாடுகள் சபை வதிவிடப் பிரதிநிதி, ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் விசேட அறிக்கையாளர்கள், OIC அமைப்பின் நிரந்தர மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழு போன்ற சர்வதேச அமைப்புகள் அமர புர மஹா சங்க அபாவ மற்றும் ராமன்ன மஹா நிகாய உள்ளடங்கலான இலங்கையின் மதத் தலைவர்கள், சிவில் சமூக நிறுவனங்கள் மற்றும் கரிசனை கொண்ட குடிமக்கள் போன்ற எண்ணற்ற தரப்பினர் மேற்கொண்ட வேண்டுகோள்களுக்கு மத்தியிலும் இக்கொள்கை அரசாங்கத்தினால் பிடிவாதமாக பின்பற்றப்பட்டு வருகின்றது.

இலங்கையின் சொந்த மருத்துவ சமூகம் கொவிட்-19 தொற்றினால் இறந்தவர்களின் உடலை அடக்கம் செய்ய ஆதரவளிக்கும் நிலையில் இலங்கையின் மதச் சிறுபான்மையினரை பாகுபாட்டுக்கு உட்படுத்தும் அரசாங்கத்தின் தகனம் மாத்திரம் என்ற கொள்கையை தொடர்ந்து முன்னெடுப்பதற்கான எந்த வித வாய்ப்புகளும் இல்லை.

வலிந்த தகனத்தினால் ஏற்படும் மத மற்றும் கலாச்சார பின் விளைவுகள் சமூகங்களின் சக வாழ்வு மற்றும் நல்லிணக்கம் என்பனவற்றைப் பாதிப்பது மாத்திரமன்றி பொதுமக்களின், குறிப்பாக பாதிக்கப்பட்ட குழுக்களின் பொதுச் சுகாதாரம் மற்றும் நல்வாழ்வு என்பவற்றில் கட்டுப்படுத்த முடியாத பிரச்சினைகளை ஏற்படுத்தும் என மேற்குறிப்பிடப்பட்ட இரண்டு மருத்துவ அமைப்புகளும் சுட்டிக்காட்டுகின்றன.

கொவிட்-19 தொற்று நோயினால் இறந்தவர்களின் உடல்களைக் கையாளுதல், மரணச் சடங்குகளில் பங்கேற்றல் மற்றும் சமூக ஒன்று கூடல் என்பவற்றுடன் இணைந்துள்ள கொவிட்-19 தொற்றுப் பரம்பல் அபாய நேரிடர் பற்றி நாம் நன்கு உணர்ந்துள்ளோம், எனவே இந்நடவடிக்கைகளின் சட்டபூர்வமான கட்டுப்பாடுகளுக்கு நாம் ஆதரவளிப்போம். கடந்த காலத்தைப் போன்று அவ்வாறான நடவடிக்கைகளுக்கு இலங்கையின் அனைத்துச் சமூகங்களும் ஆதரவளிக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை.
விஞ்ஞான ரீதியான சான்றுகள் எவையுமற்ற நிலையில் அரசாங்கம் முன்னெடுத்து வரும் வலிந்த தகனக் கொள்கை குறிப்பிட்ட மதக் குழுக்களுக்கு மிகவும் துன்பத்தையும் வேதனையையும் வழங்குகின்றது, எனவே அக்கொள்கை முடிவுக்குக் கொண்டுவரப்பட வேண்டும். எனவே, மருத்துவத் துறையில் உள்ள கௌரவம் மிக்க இந்தத் தனி நபர்கள் மற்றும் அமைப்புகளால் வழங்கப்பட்டுள்ள தெளிவான அறிவுரைக்கு செவி சாய்த்து சிறுபான்மை மதக் குழுக்கள் மற்றும் ஏனைய குழுக்கள் தமது இறந்த உடலங்களை தடைகளின்றி அடக்கம் செய்ய அனுமதிக்க வேண்டும் என நாம் அரசாங்கத்தை வலியுறுத்துகின்றோம்.
மேலொப்பமிட்டோர்:

 

4 January 2021

We the undersigned individuals and civil society organisations welcome the recent statements from eminent and authoritative individuals and organisations in the medical field in Sri Lanka approving the burial of COVID 19 dead. We thereby call on the government to act upon this advice and immediately end the ongoing policy of forcible cremation.

In the past one week, Sri Lanka’s top virologists and leading medical bodies have publicly announced that based on the available science burial of COVID 19 dead can be permitted. On 1st January the Sri Lanka Medical Association (SLMA) issued a statement asserting that COVID-19 dead could be buried as “the virus is unlikely to remain infectious within a dead body” and adding that no scientific evidence exists from any part of the world that presented burial of COVID-19 dead as a public health hazard.

On 31st Dec 2020 the College of Community Physicians of Sri Lanka (CCPSL) issued a similar statement explaining that out of the 85,000 published scientific papers on COVID-19 not a single case of the virus spreading through a dead body has been recorded. Refuting concerns of the spread of the virus through ground water the CCPSL position paper stated that “The claims on the SARS-CoV-2 spread directly through groundwater have not been scientifically substantiated and there is no indication that the virus could be transmitted through the drinking water.”

World renown and leading Sri Lankan virologists Professor Malik Peiris and Senior Professor Tissa Vitharana who is a siting government MP in the parliament in recorded statements have challenged the government’s position on forced cremation and argued in support of permitting safe burials.

Both the CCPSL and SLMA have argued that contamination of water supply by sewage of COVID-19 patients pose a higher risk to the spread of the disease than burial of victims.

In light of this substantive and authoritative medical advice we the undersigned call on the government to take immediate action to enable both burial and cremation of COVID-19 dead. This was the national policy until 31 March 2020, when the Ministry of Health unexpectedly issued new guidelines insisting that all COVID-19 dead have to be only cremated. Subsequent media articles and statements by civil society organisations have highlighted that this policy has also been applied to those suspected of having the infection. This policy has been obstinately maintained by the government despite countless statements and appeals from international actors including the UN Resident Coordinator in Sri Lanka, the UN Special Rapporteurs, Permanent Human Rights commission of OIC and several Sri Lankan religious leaders including from the Sri Lanka Amarapura Maha Sangha Abhava and Ramanna Maha Nikaya, civil society activists and concerned citizens.

With Sri Lanka’s own medical community supporting the burial of COVID-19 dead there is now no more opportunity for the government to continue with its cremation only policy which has clearly discriminated against Sri Lanka’s religious minorities.

Both the above cited medical bodies have also acknowledged the deep religious and cultural implications of the forcible cremation policy that has not only affected inter-community co-existence and reconciliation but can be an unwarranted public health and wellbeing issue, especially for affected groups.

We recognise the scientific evidence on the spread of COVID-19 through handling of dead bodies, participating in funeral rituals and social gatherings and therefore support the imposition of legitimate limitations to these activities. We call on all communities in Sri Lanka to cooperate with such measures.

The government’s ongoing forcible cremation policy pursued amidst a lack of scientific evidence has caused much suffering and grievance to certain religious groups and must urgently be put to an end. Hence, we urge the government to listen to the unequivocal advice by these respected individuals and bodies in the medical field and enable those from religious minority and other groups who wish to bury their dead to do so without hindrance.

Endorsed by:

Individuals

  1. A.M. Ranawana
  2. A. Somalingam
  3. Amalini de Sayrah
  4. Ambika Satkunanathan
  5. Anithra Varia
  6. Anne-Marie Fonseka
  7. Annouchka Wijesinghe
  8. Anthony Jesudasan – Human Rights Defender
  9. Anthony Vinoth
  10. Anuratha Rajaretnam
  11. Anushani Alagarajah
  12. Aritha Wickramasinghe
  13. Bishop Duleep de Chickera
  14. Bishop Kumara Illangasinghe
  15. Channaka Jayasinghe
  16. Deekshya Illangasinghe
  17. Dinusha Panditaratne
  18. Dr. Jehan Perera
  19. Dr. K. Guruparan – Attorney- at-law
  20. Dr. Lionel Bopage
  21. Dr. Mario Gomez
  22. Dr. P. Saravanamuttu
  23. Dr. Radhika Coomaraswamy
  24. Dr. Tara de Mel
  25. Fr. Manoj Rasanjana
  26. Fr. Terence Fernando
  27. Geethika Dharmasinghe
  28. Gehan Gunatilleke
  29. Godfrey Yogarajah
  30. Gowthaman Balachandran
  31. Ian Ferdinands
  32. Joanne Senn
  33. K.J. Brito Fernando
  34. Kshama Ranawana
  35. Kumudini Samuel
  36. Lasantha Ruhunage
  37. Mahishaa Balraj
  38. Marisa de Silva
  39. Midushaun Rhodes
  40. Nagulan Nesiah
  41. Nahdiya Danish
  42. Nethmini Indrachapa Medawala
  43. Nilshan Fonseka
  44. Niran Wirasinha – Reconciliation and Peace Desk
  45. Niyanthini Kadirgamar
  46. P. Muthulingam
  47. P.N. Singham
  48. Philip Dissanayake
  49. Prabodha Rathnayaka
  50. Prof. Jayadeva Uyangoda
  51. Prof. S. Ratnajeevan Hoole
  52. Prof. Sumathy Sivamohan
  53. Professor Chandraguptha Thenuwara
  54. Ralston Weinman
  55. Rev. Andrew Devadason – Vicar, St . Paul’s Church, Milagiriya
  56. Rev. Asiri P Perera (Former President Bishop Methodist Church Sri Lanka)
  57. Rev. Dr. Jayasiri Peiris
  58. Rev. Fr. F. C. J. Gnanaraj (Nehru)
  59. Rev. Fr. Jeyabalan Croos
  60. Rev. Fr. Nandana Manatunga
  61. Rev. Fr. Rohan Peries
  62. Rev. Fr. Sarath Iddamalgoda
  63. Rev. Marc Billimoria
  64. Rev. Sr. Deepa Fernando
  65. Rev. Sr. Nichola Emmanuel
  66. Rev. Sr. Noel Christine Fernando
  67. Rev. Sr. Rasika Pieris
  68. Ruki Fernando
  69. Ruwan Laknath Jayakody
  70. S. Thilipan
  71. S.C.C. Elankovan
  72. Sajini Wickramasinghe
  73. Sakuntala Kadirgamar
  74. Sandun Thudugala
  75. Sandya Ekneligoda
  76. Sanjana Hattotuwa
  77. Sarah Arumugam
  78. Sarala Emmanuel
  79. Selvaraja Rajasegar (Editor, www.maatram.org)
  80. Seneka Perera
  81. Senel  Wanniarachchi
  82. Sheila Richards
  83. Stella J. J. Victor
  84. Sugath Rajapaksha
  85. Swasthika Arulingam – Attorney-at-law
  86. Thanuki Natasha Goonesinghe
  87. Ven. Fr. Samuel J Ponniah – Archdeacon of Jaffna, Church of Ceylon (Anglican)
  88. Visaka Dharmadasa
  89. Yasith De Silva

Organisations

  1. Alliance for Minorities
  2. Association of War Affected Women
  3. Centre for Policy Alternative
  4. Centre for Society and Religion
  5. Dabindu Collective
  6. Eastern Social Development Foundation
  7. Families of the Disappeared
  8. Forum for Affected Families, Mannar
  9. Hashtag Generation
  10. Human Elevation Organisation
  11. Human Rights Office (HRO)
  12. Institute of Social Development
  13. International Centre for Ethnic Studies (ICES)
  14. iProbono
  15. Law and Society Trust
  16. Lawyers Forum for the People Committee to Protecting Rights of Prisoners.
  17. Liberation Movement
  18. Mannar Women’s Development Federation
  19. National Peace Council
  20. Right to Life Human Rights Centre (R2L)
  21. Rights Now Collective for Democracy
  22. Rural Development Foundation
  23. Sangami Penkal Collective
  24. Shramabhimani Kendraya
  25. Sisterhood Initiative
  26. Suriya Women Development Centre
  27. Women and Media Collective
  28. Women Education Research Centre (WERC)
  29. Women’s Action Network

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *